روی همسایههای پورسینای ۵۰ می‌توان حساب کرد 
صندوق محله، ۸۰ نفر از بسکابادیها را راهی کربلا کرد 
برای ارتقای فرهنگ محلی، یک دست صدا ندارد
هدی تقی‌زاده فعال فرهنگی است، ورزشکاری که در رشته‌های کوهنوردی و والیبال فعالیت حرفه‌ای دارد، شعر می‌سراید و همزمان در حرم ممطهر رضوی خادمی می‌کند.
شاید در زندگی شهرنشینی امروز، به‌ندرت به جوانانی برخورد کنیم که از ریز و درشت مشکلات اهالی محله خود خبر داشته باشند؛ به‌ویژه در مناطقی همچون منطقه ما که بسیاری از ساکنان آن گرفتار زندگی آپارتمان‌نشینی شده‌اند.
اینکه در چنین شرایطی جوانانی پیدا شوند که علاوه بر دانستن مشکلات مردم اطرافشان، به فکر چاره‌اندیشی برای رفع این معضلات باشند یا که دغدغه اجرای برنامه‌های فرهنگی را در محله خود داشته باشند، موضوعی است که باید به آنان ارج نهاد. هدی تقی‌زاده، متولد سال۶۶ و ساکن محله شاهد است که در خانواده‌ای مذهبی رشد کرده است.
با توجه به سوابقی که وی دارد یکی از فعالان فرهنگی محله خود به حساب می‌آید که حرکتش در این مسیر به دوران نوجوانی‌اش برمی‌گردد. گفتگوی شهرآرا محله با این بانوی فرهنگی درباره همین فعالیت‌ها شکل گرفت.
رابط فرهنگی شهرداری
در دوران کودکی و نوجوانی، فعالیت‌های فرهنگی و ورزشی مختلفی را در مدرسه، پایگاه بسیج و کانون فرهنگی محله خود تجربه کرد. بعد‌ها در دانشگاه قبول شد و در رشته مدیریت آموزشی تا دریافت مدرک کارشناسی به تحصیل پرداخت.
«ورزش» بُعد دیگری از زندگی هدی تقی‌زاده است که از دوران راهنمایی و با ورود به رشته ورزشی والیبال برایش آغاز شده است. او هنوز خاطره شیرین رسیدن به مقام دوم تیمی استان و بعد‌ها چهارم المپیاد ورزشی کشور را در همین رشته به یاد می‌آورد، اما «کوهنوردی» رشته ورزشی فعلی هدی تقی‌زاده است که به تعبیر خودش به خاطر مشغله‌های فرهنگی که دارد، نمی‌تواند به صورت تخصصی در آن فعالیت کند.
«نماینده بانوان در شورای اجتماعی محله شاهد» و «رابط فرهنگی شهرداری»، مسئولیت‌هایی است که او در حال حاضر دارد و سعی می‌کند از عهده‌شان به‌خوبی بربیاید. پشتکار و استقلال داشتن از ویژگی‌های فردی این فعال فرهنگی است؛ خصایصی که پدر و مادرش کوشیده‌اند از همان دوران کودکی در وجود او شکل دهند.
از سرودن شعر تا خادمی حرم
دوران دبیرستان برای خیلی‌ها آغاز فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی به حساب می‌آید. برای بانوی منطقه ما نیز همین‌طور. کسب مقام اول شعر در دبیرستان تقی‌زاده، اولین گام مهم وی در مسیر ورود به وادی فرهنگ بود. پس از آن کسب مقام دوم مسابقات علمی دانشگاه، مقام دوم در تفسیر قرآن و نیز عنوان پژوهشگر برتر سبب شد تا بستر‌های بیشتری برای ورودش در عرصه فعالیت‌های فرهنگی فراهم آید.
کسب مقام اول شعر دبیرستان اولین گام مهم تقی‌زاده در مسیر ورود به وادی فرهنگ بود
خودش می‌گوید: «پس از گرفتن مدرک کاردانی تقریبا هشت‌ماه تا ورودم به مقطع کارشناسی زمان برد که در این فاصله در مدرسه‌ای غیر‌انتفاعی که با سازمان ملل یونسکو همکاری داشت، فعالیت‌های فرهنگی‌ام را ادامه دادم.
در همان زمان کوتاه، موفق شدم دانش‌آموزان کلاسی را که به من سپرده بودند به‌عنوان اولین آتش‌نشانان کوچک، اولین میراث‌بانان کوچک و چند برتری دیگر در سطح مدارس تحت‌پوشش سازمان ملل مطرح کنم.»
پس از این مرحله، وارد مقطع کارشناسی می‌شود و چندی بعد نیز اتفاقی برایش رخ می‌دهد به قدری دلچسب که تاریخش را هنوز در ذهن دارد؛ «سوم فروردین بود که در تماسی از سوی آستان‌قدس از من خواستند تا به‌عنوان خادم افتخاری حرم در آن مکان مطهر فعالیت کنم و این یکی از بزرگ‌ترین آرزو‌هایم بود که به لطف خدا به آن رسیدم.»
دغدغه فعلی، مسائل فرهنگی بانوان
عضویت در کمیته علمی-آموزشی سازمان آموزش‌و‌پرورش خراسان مدتی پس از فعالیت در آموزش‌و‌پرورش نصیب این بانوی فرهنگی شد. این بار که به مدرسه بازگشت با تکیه بر تجربه‌های خود توانست برای دانش‌آموزان دو نشریه راه بیندازد و در برگزاری جشن‌ها و مراسم فرهنگی تمام همت خود را به کار گیرد.
آن‌طور‌که تقی‌زاده می‌گوید پس از پشت‌سر گذراندن این تجربیات، در حال حاضر به‌عنوان یکی از فعالان فرهنگی محله شاهد، فرهنگ‌سازی در زمینه حجاب بانوان یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های وی شده است. در این‌باره به خاطره‌ای هم اشاره می‌کند: «به‌عنوان اولین اقدام، نمایشگاه حجاب و عفاف را در محله شاهد برپا کردم و اتفاقی در نمایشگاه افتاد که مرا برای انجام فعالیت‌های فرهنگی ترغیب کرد.
خانمی که حجاب نامناسبی داشت یکی دو بار به نمایشگاه آمد و به سبب اطلاعاتی که در مورد برتری‌های حجاب به او ارائه شد حجابش را اصلاح کرد که این برای من موجب خرسندی بسیاری شد.»
این رابط فعال فرهنگی که عضو انجمن علمی- آموزشی کانون فرهنگی مسجد حضرت ابوالفضل (ع) نیز هست، ادامه می‌دهد: «راه‌اندازی کارگاه‌ها و نمایشگاه‌هایی با هزینه شخصی برای فرهنگ‌سازی در زمینه حجاب و عفاف باعث شد بسیاری از کانون‌های فرهنگی و مسئولان مساجد دیگر با من آشنا شوند و در چند مورد از من خواسته شده است که این برنامه‌های فرهنگی را در محله‌های دیگر نیز اجرا کنم.»
اتاق آبی
چندی پیش طرحی را در شورای اجتماعی محله پیشنهاد دادم که تصویب نشد. پاسخ سایر نمایندگان این بود که موارد مهم‌تری برای پیگیری وجود دارد، اما، چون من این طرح را با توجه به نیاز‌های همسایگان و اهالی محله‌ام مطرح کرده بودم بر آن شدم تا خودم وارد عمل شوم و برای بانوان کلاس‌های مشاوره‌ای با نام «اتاق آبی» راه بیندازم. این‌طور شد که با کمک سه مسجد محله، کلاس‌هایی را با محتوای «شیوه همسرداری» برپا کردیم که بسیار مورد استقبال قرار گرفت.
تربیت صحیح فرزندان، آموزش فرهنگ آپارتمان‌نشینی و موارد فرهنگی دیگر از سایر دغدغه‌هایی بوده است که هدی تقی‌زاده در راستای آن به اجرای فعالیت‌های فرهنگی پرداخته است از جمله؛ «به دلیل ارتباطی که با معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری دارم، خیلی وقت‌ها که بلیتی برای استخر یا اردو‌های فرهنگی ارائه می‌شود برای اهالی محله‌ام تهیه می‌کنم و در این میان سعی‌ام بر این است که بستر‌های آموزش را نیز در زمینه‌های متعدد فرهنگی، بهداشتی و آموزشی برای آنان فراهم کنم.»
تمام اقدامات و تلاش‌های تقی‌زاده از اینجا نشأت می‌گیرد که او ارتباط خود را با اهالی محله‌اش تقویت و بسیاری از فعالان فرهنگی مساجد و کانون‌ها را شناسایی کرده تا به واسطه آنان ارتباط خود را با سایر مردم افزایش داده و خواسته‌ها و نیاز‌های آن‌ها شناسایی کند تا از طریق شورای اجتماعی محله یا کمک هر نهاد دیگری به رفع مشکلات اقدام کند.
تمام اقدامات تقی‌زاده از اینجا نشأت می‌گیرد که او ارتباط خود را با اهالی محله‌اش تقویت کرده است
دست در دست هم
این فعال فرهنگی معتقد است یک‌دست صدا ندارد و اگر قرار باشد برای ارتقای سطح فرهنگی و اجتماعی یک محله کاری انجام شود، بهتر است تمام اهالی به‌ویژه آن‌هایی که سررشته‌ای در فعالیت‌های فرهنگی دارند دست به کار شوند و به صورت خود‌جوش در این امر اقدام کنند؛ شاید امکاناتی که ارگان‌ها می‌توانند بدهند در مدت کوتاه میسر نباشد پس باید از پتانسیل‌ها و نیرو‌های محلی بهره برد.
تقی‌زاده از آن شهروندانی است که باور دارد وقتی تمام اهالی یک محله دست به دست هم دهند باعث رشد محله خود می‌شوند، آن‌قدر که می‌توان به زندگی‌کردن در آن بالید. پیشنهادش برای اهالی محله شاهد نیز این است که به همسایگان و محله خود تعلق خاطر داشته باشند و در پیشرفت فرهنگی محله‌شان بکوشند.
سعادت داشتن یک همسر خوب
حالا هدی تقی‌زاده همسری دارد که در تمام کار‌های فرهنگی‌اش سهیم شده و خودش معتقد است تشویق‌ها و حمایت‌های همسرش او را بیش از پیش در خدمت به محله‌اش ترغیب کرده است. او داشتن این همسر را لطف خدا می‌داند و می‌گوید: «اول پدر و مادرم و بعد همسرم در تمام موفقیت‌هایم سهیم هستند و اگر امروز توفیق خدمت به مردم را دارم تنها برای این است که همیشه پشتم به آنان گرم بوده است.»
* این گزارش چهارشنبه، ۲۰ فروردین ۹۳ در شماره ۹۶ شهرآرامحله منطقه ۱۰ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
